بررسی کمی و کیفی پتانسیل بازیافت پسماندهای جامد شهر تهران

مقدمه: بررسی میزان و ترکیب اجزاء پسماندهای شهری به­عنوان اطلاعات اساسی برای طراحی، بهره­برداری و بهینه­سازی سیستم­های مدیریت پسماند مورد نیاز است. هدف نهایی این تحقیق بررسی کمی، کیفی و پتانسیل بازیافت پسماندهای جامد شهر تهران به تفکیک مناطق 22 گانه آن می­باشد. مواد و روش­ها: این مطالعه در بازه زمانی 9 ماه ابتدای سال 1386 و در مناطق 22 گانه شهرداری تهران انجام شد. روش نمونه­برداری پسماندها به­صورت مرکب سیستماتیک بود. در این مطالعه اجزاء خشک موجود در پسماندها، جداسازی و ابتدا با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف طبیعی بودن توزیع میانگین پسماندها و سپس برای بررسی وجود اختلاف معنادار بین پارامترهای با توزیع نرمال، از آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه و آزمون t و برای پارامترهای با توزیع غیرنرمال از آزمون من­ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد. نتایج: اجزاء خشک موجود در پسماندهای مطالعه شده شامل کاغذ و مقوا 37%، پلاستیک 25%، فلزات 13%، منسوجات 8% و شیشه 4% بودند. بیش­ترین مقادیر کاغذ و مقوا در آذر ماه، پلاستیک و فلزات در اردیبهشت ماه، منسوجات و شیشه در آبان­ماه و زایدات قابل دفن در خرداد ماه بودند. هم­چنین میانگین اجزاء خشک پسماندهای مورد مطالعه در ماه­های فصل پاییز نسبت به فصل تابستان دارای اختلاف معنادار می­باشند (05/0 p< ). نتیجه­گیری: پیشنهاد می­شود که برنامه تفکیک از مبدأ و راه­اندازی و ساماندهی صنایع بازیافت موجود در شهر تهران انجام شود که علاوه بر کاهش حجم پسماند و کاهش هزینه­های مدیریت پسماندهای شهر تهران، موجب درآمدزایی و ایجاد اشتغال در این بخش خواهد شد.